'Snode plannen uitgevoerd!'

Op zondag 3 oktober ging mijn wekker om 7.00 uur en de regen kletterde tegen mijn ramen. Even twijfelde ik of ik zou opstaan… Toch besloten gewoon door te zetten, ik wist immers van tevoren dat het de hele dag zou gaan regenen. Goed aangekleed, in mijn waterdichte bergschoenen, regenpak en rugzak met regenhoes, liep ik om 8.15 thuis weg zodat ik om 8.52 in de trein naar Telford zat. Mijn eerste echte treinreis van bijna 2 uur in Engeland! Het beviel me erg goed, ergens vond ik het weer heerlijk om met de trein te reizen. In Nederland werd ik het af en toe helemaal beu omdat ik zowieso twee keer per week 3,5 uur in de trein zat en dan nog los daarvan naar het werk. Nu kon ik er gelukkig weer van genieten!
In Telford aangekomen was het zoeken naar de Shuttlebus en met wat hulp die me werd aangeboden was het snel gevonden. Gelukkig kon ik droog wachten op de bus en was de buschauffeur ook weer erg aardig om me te helpen vertellen waar ik uit de bus zou moeten stappen. Ik begon bij museum of the Gorge, waar ook de toeristeninformatie bij in zat, waar ik een museumpaspoort kon kopen (goedkoper dan overal los betalen en is een jaar geldig). Dit museum vertelde wat over de geschiedenis van het dorp. Echt museumachtig, maar wel interessant.
Daarna liep ik, ingepakt en al, richting the Ironbridge. Terwijl ik liep leek de regen wat mee te vallen. Ironbridge is de eerste gebouwde ijzeren brug; wel aardig om toch gezien te hebben. Daarna bedacht ik me dat het wel tijd was voor koffie en na even gezocht te hebben vond ik een klein gezellige tearoom. Ik blijf me nog steeds verbazen over hoe vriendelijk de Engelsen zijn; overal zeggen ze ‘thank you’ op, zelfs als je zou verwachten dat ik dat eigenlijk zou moeten zeggen. Toen ik besteld had zei de serveerster ‘thank you’, toen mijn koffie gebracht werd zei ze ‘thank you’, toen mijn soep gebracht werd zei ze ‘thank you’; kortom ze zeggen vrijwel altijd ‘thank you’. Daarnaast lijken ze fooien niet aan te willen nemen; ik heb het nu twee keer geprobeerd maar tevergeefs…
Na deze ervaring weer te hebben gehad liep ik nog even wat rond alvorens de shuttlebus naar het volgende museum te pakken. Ik besloot maar naar Coalport China Museum te gaan, aangezien dat binnen was. Kort gezegd liet dit museum zien hoe de Chinese porseleinen servies gemaakt worden/ werden en welke stijlen welke tijdperken laten zien. Vervolgens een korte wandeling naar de Tar Tunnel. Deze tunnel werd gebruikt voor transport tussen de verschillende mijnen. Met mijn mooie gele veiligheidshelm ging ik de uitdaging aan… ik hoopte maar dat de mensen vroegen óf niet zo groot waren óf er niet zo lang in hoefden te staan, want na een tijdje kreeg ik toch wel last in mijn rug.
Daarna weer even wat rondgekeken en toen op de bus naar Victoran Town, een dorp waarbij de Victoraanse tijd werd nagebootst (de tijd dat Queen Victoria regeerde). Wonder boven wonder begon de zon te schijnen toen ik daar aankwam! Het was erg rustig en dus niet erg levendig. Toch heb ik er genoten en een mooie wandeling door de bossen gemaakt, waarna ik weer uitkwam bij de rails voor de Tar Tunnel maar nu bijna bovenaan. Na een korte maar heftige klim kwam ik helemaal bovenaan de rails aan en genoot ik van een prachtig uitzicht! Langs een ander pad teruggelopen en zo kwam ik inmiddels in het bijna uitgestorven dorp aan.
Uiteindelijk klaar voor mijn laatste busrit, weer terug naar treinstation Telford. Ook van deze treinreis kon ik heerlijk genieten en het maakte alles nog mooier toen ik de zon zag ondergaan achter de bergen/ heuvels van Wales!
Kortom, ik had een heerlijke dag achter de rug en ik kwam vermoeid maar zeker voldaan thuis! Geef mij maar meer van deze dagen… regen of geen regen, je moet er zelf wat van maken!!!

De volgende dag was een prachtige dag… Na mijn wekelijkse was gedaan te hebben (mijn uniform moet immers toch weer schoon zijn voor de volgende week) ben ik naar het centrum van Chester gegaan. Daar stonden voor de laatste keer beschilderde neushoorns opgesteld op de racecourse van Chester. Toen ik net aankwam was dit project nog bezig en waren al deze neushoorns verspreid door heel Chester. Nu waren ze allemaal op een rij gestald en klaar om geveild te worden. Helaas heb ik geen tuin om een levensgrote neushoorn neer te zetten en helaas heb ik ook geen paar duizend euro over op mijn spaarrekening…

Ook al was het zondags (10 oktober), ben ik toch op de inmiddels gebruikelijke tijd (07.45) opgestaan. Dit keer niet om naar werk te gaan, maar om een heerlijke wandeling te maken in het Peak District; een Nationaal Park op 1,5- 2 uur rijden afstand van Chester. Het kostte ons (Kris en mij) even wat moeite om op de juiste plek te komen, aangezien we bij een bezoekerscentrum wilden beginnen; Edale, een vallei in het gebied.
Uiteindelijk zijn we erin geslaagd, hebben een wandelroute gekocht en zijn op pad gegaan. We begonnen met wandelen midden door de weilanden tussen runderen en schapen, elke keer poortje openmaken en ook weer sluiten. Heerlijk lunchen voordat we weer verder gingen. Achteraf was dat maar goed ook, want er stond ons een hele klim te wachten van zo’n 300 meter. Daarna was het uitzicht natuurlijk magnifiek!!! Dat blijkt waarschijnlijk ook uit de foto’s.
Eenmaal bovenaan aangekomen bleven we een tijdje op deze hoogte wandelen en net toen ik dacht dat we gingen dalen stond ons de volgende uitdaging te wachten, nog een klim van zo’n 70 meter. Toen ik aan die klim begon voelde ik dat mijn benen het zwaar hadden. Toch doorgezet en weer konden we heerlijk genieten van een prachtig uitzicht. Uiteindelijk gingen we toch weer naar beneden, naar de vallei en de route van 10 km was precies goed, het had niet langer moeten duren.
Wat een heerlijke wandeling hebben we gemaakt, en wat heb ik ervan genoten!!! Behalve het mooie en magnifieke uitzicht hadden we ook gewoon prachtig weer; geen wolk in de lucht te bekennen. Daarna heerlijk gegeten in een pub voor een heerlijke prijs en mijn dag was weer helemaal goed! Van mij mogen er meerdere van deze dagen komen en ik weet dus ook dat ik vaker naar zo’n park zal gaan om zo van de natuur te genieten :D

Om ook nog even wat te vertellen over mijn stage, aangezien dat de reden is dat ik hier uiteindelijk ben... Dat gaat eigenlijk steeds beter. Ik begin er steeds meer plezier in te krijgen nu ik ook zelf aan het lesgeven ben begonnen. Dat vind ik echt superleuk om te doen!!!
Inmiddels begint er ook steeds meer duidelijkheid te komen over een project/onderzoek wat ik kan gaan doen. Helaas betekent een onderzoek ook dat ik wat uren van mijn vrije dagen aanwezig moet zijn, wat betekent dat ik minder avonturen kan beleven in die tijd :(
Mijn avondeten gaat nog steeds vooruit en eet nu geregeld groente! Ik krijg nu bijvoorbeeld broccoli terwijl de rest patat eet, dus dat is wat mij betreft hartstikke prima :D
Het sociale leven begint steeds meer te komen. Inmiddels deel ik enthousiast mee in het vrouwenkoor en ik vind het heerlijk om te doen. Gewoon even zingen, zonder echt na te denken. Ik voel me zo heerlijk als ik daarmee bezig ben en als het achter de rug is. Dinsdagavond naar de pub en a.s. woensdag gaan we met wat collega's naar de pub! Afgelopen zaterdag was ik door mijn stagebegeleider meegenomen naar een feeste van een dierverzorger om wat mensen te leren kennen en ook dat was zeer geslaagd!

Zaterdagavond zal Lisanka aankomen in Chester dus ook voor komende week heb ik weer genoeg gepland! Het houd me bezig en ik ben blij dat ik hier nog even kan blijven om de rest van mijn plannen uit te voeren :D