Codewoord voor dit avontuur: Acceptatie

Dan ben ik nu op het punt aangekomen dat ik langzaam afscheid ga nemen in Chester, nog een paar dagen te gaan en dan is het voorbij. Nu ben ik niet erg goed in afscheid nemen en ik verwacht dat ik dan ook wel een traantje moeten. Hoewel ik toch wel eerlijk moet toegeven dat het me niet zo zwaar zal vallen. Ik heb het heerlijk naar mijn zin gehad en heb superveel geleerd op stage, super leuke dingen gedaan en meegemaakt maar het is tijd om naar huis te gaan!

Ik heb veel nieuwe mensen leren kennen en leuke dingen ondernomen. Zo ging ik elke maandagavond naar het plaatselijke koor, elke dinsdagavond naar de plaatselijke pub met andere studenten uit de Zoo, elke donderdagavond naar de sportschool met Kris, elke zondag of maandag naar de sportschool en als ik zin had deed ik leuke dingen op mijn vrije dagen. Ik heb Chester ontdekt, Liverpool beleefd, Manchester gezien, naar Ironbridge Gorge geweest, de Peak District ervaren, mijn eerste Halloween Party meegemaakt, naar Londen afgereisd en later naar Edinburgh waar ik veel heb ondernomen, naar de Lake District gereisd en nog veel meer. Allemaal superleuke dingen om op terug te kijken en om als ervaringen mee naar huis te nemen!

Natuurlijk heb ik veel leuke dingen meegemaakt, maar er waren ook moeilijkere tijden. Tijden waarin ik me moest leren aan te passen en dingen moest leren accepteren:
• Ongezond eten; veel groente heb ik niet voorbij zien komen tenzij ik het zelf gekocht had…
• Thuis geen sociale eetgelegenheden; wel samen eten, maar niet op elkaar wachten en het bord opruimen zodra het leeg is…
• Niet de was doen wanneer ik wil; omdat de wasmachine steeds bezet is of omdat het gewoon niet uitkomt…
• Niet de was goed kunnen drogen; buiten is het te koud, binnen stinkt het naar rook, en in mijn kamer mag het niet gehangen worden…
• Niet de was normaal kunnen wassen; alleen een snelle 30°C was is hier toegestaan omdat het anders te lang duurt…
• Leren omgaan met rokers; sommigen zullen het niet geloven maar ik heb 5 maanden met 3 enorme rokers in huis geleefd! Waardoor ik de hele tijd stonk en mezelf vergiftigde…
• Op stage was er nauwelijks sociaal contact; er werden nauwelijks leuke gesprekken gevoerd, samen geluncht of gewoon ‘goedemorgen’ gezegd…
Etc.

Steeds was er voor mij de keuze om dingen te accepteren, of om er iets aan te doen. Voor sommige dingen was er geen keuze dan het gewoon te accepteren of om te vertrekken. Dat laatste wilde ik niet, dus heb veel geaccepteerd. Het is me goed afgegaan en al met al heb ik er toch het beste van gemaakt.
In het begin had ik moeite in mijn gastgezin; ik wist niet wat ze wilden, hoe hun gezin in elkaar stak en wat ze van mij verwachtten. Praten gebeurde nauwelijks (ten minste als ik opheldering nodig had) en het heeft me dan ook drie maanden (!) gekost om erachter te komen dat ze niet wisten eten zonder vlees te maken en dat ik best mijn eigen eten mag koken :$ Vanaf dat moment ben ik dat dan ook vaker gaan doen en kwamen er weer regelmatig salades en groenten op tafel. Gelukkig bracht het hen ook op ideeën, dus als ze wel voor mij kookten bevatte het eten toch steeds meer groenten. Uiteindelijk kan ik het heel goed met Ann en Brendan vinden en kan ik ook echt wel met ze lachen, het had wel veel tijd nodig.
Op stage had ik in het begin ook meer moeite; ik kende niemand en het was moeilijk om op stage nieuwe mensen te leren kennen om leuke dingen mee te doen. Iedereen doet zijn eigen ding, komt binnen voor 9 uur en verlaat het kantoor rond een uur of vijf. Als je geluk hebt zeggen ze goedemorgen en goedenavond… Ik heb hard mijn best gedaan om wat sfeer te brengen en naarmate ik me meer op mijn gemak voelde werden er wat vrolijke gesprekken heen en weer gewisseld en ja, er werden zelfs grappen gemaakt!
Behalve het sociale probleem op stage heb ik er wel superveel geleerd en heel veel ervaring opgedaan! Chester Zoo is ambitieus en in dat opzicht pas ik daar prima in, ik houd van dingen goed of zelfs perfect doen en het beste in mij naar boven halen. Jammer dat daardoor de vrolijkheid en het plezier een beetje wegvalt, maar het was zeker een goede stagekeuze! Of ik er een baan zou willen weet ik zo net nog niet…

Na dit alles kan ik zeker terugkijken op een supermooie tijd waarin ik veel geleerd en meegemaakt heb. Toch kijk ik nu wel weer uit naar mijn eigen lekkere leventje, met al mijn lieve mensen om me heen waarmee ik samen leuke dingen kan gaan doen, mensen die goedemorgen terug zeggen op het werk, mijn kleding die ik kan wassen en drogen waar en wanneer ik dat wil met als resultaat dat ze schoon zijn en lekker ruiken. Daarnaast kijk ik uit naar het gezonde eten wat ik weer kan eten en alle groenten die ik kan gaan kopen en kan klaarmaken!

Nederland ik kijk ernaar uit om weer terug te komen :D
Zover is het alleen nog niet: Maandag 31 Januari vertrek ik met al mijn bagage naar Londen en ga ik dingen zien waar ik de laatste keer niet aan was toegekomen, en ga ik naar de Lion King musical. Woensdags pak ik de trein naar Leatherhead en wordt ik opgepikt door mijn lieftallige collega's uit de Beekse Bergen. Men hen spendeer ik 5 dagen in het zuiden van Engeland en daarna zal ik met hen mee terugrijden naar het heerlijke Nederland! 6 februari laat zal ik thuis aankomen :D

Dus het avontuur is nog niet voorbij, jullie worden nog op de hoogte gehouden van mijn reisavonturen na Chester!