Een minder spannend verhaal....

Na al die avonturenverslagen volgt nu eindelijk een verhaal die de reden vertelt waarom ik hier ben: mijn stage. Waarschijnlijk minder boeiend en interessant, maar aangezien ik al halverwege ben vind ik dat ik toch ook wat kwijt moet over dat onderwerp ;)

De reden dat ik hiernaartoe gekomen ben is natuurlijk vanwege de formele educatie, ofwel het lesgeven. Vanaf het begin af aan ben ik daar druk mee bezig. In totaal zijn er 26 verschillende sessies, verdeeld over de basisschool, middelbare school, praktisch gericht onderwijs, en universiteiten. Zo worden aan het basisonderwijs sessies gegeven over classificatie (taxonomie; ofwel de hele indeling in het dierenrijk), habitats (zoals de regenwouden of de savannah), of conservatie. Voor elk jaar en elke leeftijd zijn er meerdere sessies die aan de interesses kunnen voldoen.
Voor de middelbare school wordt er (uiteraard) dieper op de onderwerpen ingegaan en worden er sessies gegeven zoals biodiversiteit, diergedrag, of zelfs psychologie. De praktisch gerichte scholen (colleges genaamd) focussen vaak op het business gedeelte en krijgen sessies op het gebied van marketing, bezoekersacttracties, en hoe zorg te dragen voor je bezoekers. Universiteiten boeken vaak de sessies van de middelbare school, maar er wordt vaak dieper ingegaan op een bepaald onderwerp.
Inmiddels kan ik (al) zo'n 10 verschillende sessies gegeven. De sessies voor einde middelbare school en universiteit heb ik nog niet aangedurfd maar dat gaat vast goed komen! Ik ben er blij met mijn Pabo achtergrond en mijn voorkennis vanuit het Van Hall. Anders had ik me er vast minder goed vanaf gegracht.

Daarnaast ben ik ook nog steeds druk in het Presenter Team. Mijn taken hierbinnen zijn tot zover bezoekers te woord staan in 'The Fruit Bat Forest'; dat is een doorloopverblijf waar de vleermuizen vrij rondvliegen. Mijn taak is om mensen gerust te stellen en zich aan de regels te houden (stil zijn, geen eten of drinken mee etc.). Best prima om te doen, maar na drie uur in het donker te hebben gestaan ben ik meestal blij als ik weer naar buiten mag.
Een andere taak die mij is toebedeeld is het voorlichten van bezoekers in de Joseph Banks Room waar een soort van tentoonstelling is over wat de dierenartsen doen. Zo hebben we Chimpanseeknuffels die allemaal een microchip dragen. Bezoekers kunnen dan met een microchip lezer de chip vinden en met behulp van de code informatie over die chimp opvragen op de bijbehorende computer. Zo is er ook warmtecamera, aangesloten op een grote tv, die laat zien waar het warmer er kouder is. Dat kan gebruikt worden om infecties e.d. waar te nemen. Mijn taak hier is om de mensen wat voor te lichten en hun vragen te beantwoorden. Ook dat is best prima om te doen, maar het moet niet te lang duren ;)
Als het goed is ga ik ook nog (voeder)praatjes geven, dus ben heel benieuwd!

Een andere die inmiddels bij mijn takenpakket hoort is mijn onderzoek naar bezoekersgedrag op een interactief informatiebord. Op dat informatiebord is een spel te spelen waarbij plaatjes van Orang-Utan gedrag en mensgedrag bij elkaar gezocht dienen te worden. Vaak wordt er misbruik gemaakt van het bord of wordt er niet serieus mee omgegaan. Mijn taak is om het gedrag goed onder de loep te nemen en kijken of het gedrag veranderd op het moment dat er een personeelslid van de educatieafdeling erbij staat. Waarschijnlijk ben ik tot eind december nog wel bezig met data verzamelen en dan wordt het daarna druk en stressen met de resultaatverwerking.

Wat het werk voornamelijk interessant en uitdagend maakt is de variatie. Doordat ik stagiaire ben heb ik de kans om van alles wat mee te krijgen. Degenen die hier werken zijn gefocussed op één ding; of ze geven les, of ze zijn presenter, of ze schrijven informatieborden, of ze zijn onderzoeker. Het heeft me wel laten zien en ervaren dat dit dus toch niet mijn droombaan is... Ik heb variatie nodig in mijn werk en ik zou niet alleen maar bezig kunnen zijn met één ding. Of ik dus zou gaan solliciteren in Chester Zoo, mocht die kans zich voordoen weet ik dus zo net nog niet.
Verder is het leven me hier ook aardig tegengevallen. Normaal gesproken doe ik niet echt aan verwachting, maar dit is toch wel echt onder mijn verwachtingen. Iedereen lijkt wel gewoon zijn eigen ding te doen, anderen niet ergens bij betrekken, niet gezellig sociaal doen (zoals wat drinken na het werk ofzo). Ik ben dus ontzettend op mezelf aangewezen.
Gelukkig kan ik goed alleen zijn, maar soms is het teveel van het goede... Ik ben toch ook wel graag onder de mensen. Of het aan de afdeling ligt, aan Chester Zoo, of aan de Engelsen, daar ben ik nog steeds niet uit. Het heeft me wel laten zien dat een nieuw leven opbouwen in een ander land toch zwaarder is dan ik dacht (zeker veel zwaarder dan dat het in Madrid was). Of ik dus sta te springen om in het buitenland te gaan solliciteren weet ik nu dus ook niet meer...

Hopelijk trekt het allemaal nog wat bij. Zowieso ga ik gewoon mijn stage afmaken en maak ik er nog het beste van. Bij de pakken neer gaan zitten heeft toch geen zin. Tot zover heb ik al heel veel geleerd, wat betreft het werk maar ook daarbuiten.
Ergens kan ik nu ook wel weer uitkijken naar Februari, wanneer ik weer naar huis zal komen, een eigen huisje (of appartement) ga zoeken, ga afstuderen en weer met veel plezier het komende seizoen in de Beekse Bergen ga werken (als ze me nog willen;))...