Geen paradijs, maar gewoon een derde wereldland!

Zo inmiddels zitten we alweer in onze vierde week hier, wat vliegt de tijd!! Woensdag is mijn verjaardag alweer en over een paar weken zitten we alweer in het vliegtuig terug naar huis. Iets waar ik eigenlijk nog helemaal niet naar uitkijk… Ik heb hier nog zoveel te doen en te beleven en nu begint het eigenlijk pas een beetje te komen.
Mijn duikongelukje heeft me natuurlijk wel wat opgehouden, zeker nadat er ook nog een fijne oorontsteking bleek te zitten die niet zomaar opgelost kon worden. Uiteindelijk heb ik antibiotica-injecties gekregen die Sarah bij mij in mij moest inbrengen, intramusculair ook nog (gelukkig had ze ervaring op dieren haha). Nu nog een oordroppelkuur en inmiddels ben ik er weer bijna helemaal bovenop!
Hoewel het natuurlijk ontzettend vervelend was dat ik dit moest meemaken, voornamelijk de pijn maar ook gewoon het verplicht thuis zitten/liggen en niets doen terwijl ik juist zoveel wil doen. Toch heeft het me ook de mogelijkheid gegeven om wat meer van Mauritius te leren kennen en ervaren. Nadat ik het ongelukje gehad heb, ben ik al in aanraking gekomen met wat mensen die me nu nog steeds kennen en vragen hoe het met me gaat. Met hen ben ik onder andere in gesprek geraakt en ik heb me verbaasd over het feit dat de meesten standaard 6 dagen per week werken en dan 5,000 tot 6,000 roepie (125-150 euro)verdienen en daarmee hun gezin onderhouden. Sloppenwijken komen hier niet echt voor, maar wel sloppenhuizen. Gewoon tussen de gewone huizen een paar golfplaten tegen elkaar gezet wat iemand zijn huis voor moet stellen. Nu zit ik natuurlijk ook in zo’n stad/dorp waar men niet heel rijk is en waar dat heel duidelijk te zien is. Meer in het binnenland leven ook meer welvarendere mensen, maar toch verbazingwekkend dat het verschil zo groot is.
Natuurlijk heb ik hier ook mijn ervaringen opgedaan in de zorg hier. De doctoren in de gewone (van de overheid) ziekenhuizen zien ongeveer wel 200 (als het niet meer is) patiënten per dag, leggen niet uit wat ze doen en je krijgt medicijnen in een zakje mee zonder beschrijving. De private doctoren hebben wat meer tijd voor je en het werkt een beetje zoals bij ons altijd, maar nog wel op een 40 jaar oude manier. Ze lopen hier nog heel erg achter met medicijnen en met dingen aanpakken, heel raar. Je leest en hoort zulke dingen altijd, maar nu dat ik er zo dicht en diep in zit ben ik daar zo over verbaasd.

Ergens vind ik dat natuurlijk allemaal sneu voor die mensen, kinderen die op hun 13e gaan werken omdat ze niet verder mogen studeren (omdat ze niet goed genoeg zijn), weinig geld verdienen en waar de zorg gewoon slecht is voor de meeste mensen. Ik zou ze allemaal willen helpen en allemaal wat van mijn geld willen geven, hoewel ik weet dat dat natuurlijk geen zin heeft. Wel doe ik wat minder moeilijk met dingen kopen op de markt. Als ik weet dat ze me enorm afzetten, maar ik de prijs nog wel redelijk vind dan geef ik ze die prijs gewoon omdat ik dat geld dan wel kan missen en die mensen dan weer een beetje eten hebben.

Dit is natuurlijk een van de redenen dat ik deze reis heb gemaakt, want door studie en stage kom je gewoon in zo’n cultuur (en nu dan nog extra in ziekenhuizen etc.) waardoor ik de kans heb om dit soort dingen allemaal te zien en mee te maken. Toch had ik het ergens nooit verwacht van Mauritius… Iedereen noemt het altijd een paradijs! Ik ben erachter gekomen dat het ook een paradijs is, maar alleen voor toeristen met geld. Die krijgen de mooie stranden met de mooie zee en het lekkere eten. Aan de andere kant zitten gewoon mensen die heel hard voor een beetje geld moeten werken…

Verder heb ik nu wel het gevoel dat alles nu een beetje gaat beginnen. Mijn gezondheid laat alles weer een beetje toe en hoewel ons onderzoek nog steeds niet echt loopt (lees: nog steeds geen data verzameld) leren we een beetje mensen kennen en gaan we leuke dingen doen. Inmiddels hebben we ook fietsen kunnen lenen, dus van de week ga ik even een heerlijke fietstocht maken! Wel maar goed vroeg weg, want het wordt al snel veel te warm!

Het gaat dus nog prima met me en ik vermaak me hier nog helemaal! Ik houd het hier nog wel even uit :D

foto's volgen snel weer!