Teveel om op te noemen...

En dan komt het einde weer in zicht en komt ook aan dit avontuur weer een einde. Natuurlijk wist ik dat het dit keer voor (redelijk) korte duur zou zijn, maar toch is de tijd omgevlogen. In de tussentijd heb ik nog ontzettend veel beleefd, waar ik een korte samenvatting van zal proberen te geven...

Dieren en Natuur
Om te beginnen met de dingen die ik heb onderneemt sinds mijn laatste verhaal… Op 12 Mei zijn we naar Casela Nature Park geweest, wat een hele onderneming op zich bleek te zijn. In totaal zijn we 6(!) uur onderweg geweest van huis en weer terug en zo konden we daar dus een paar uurtjes rondkijken. Ze hebben daar voornamelijk vogels, maar ook een safarigedeelte. Helaas was er geen plaats meer voor ons om daarin mee te gaan want dan zouden we de laatste bus niet meer kunnen halen. Gelukkig konden we goedkoop naar binnen omdat we bij de Mauritian Wildlife Foundation werken (overal bekend op het eiland) en hebben we er een heerlijke wandeling gehad en een goede dag daar gehad!
Toen vond ik het de zaterdag erna tijd voor een wandeling in een nabijgelegen natuurpark (Kestrel Valley) waar dus ook de zeldzame Mauritian Kestrel voorkomt (gered van een populatie bestaande uit 4 individuen!). Helaas had ik niet zo begrepen dat de ingang van het park vanaf de bushalte nog 3 km lopen was en dan ook nog bergopwaarts… Toen ik bijna bij de ingang was kwam er een jeep voorbijgereden die mij een lift aanbood. Het bleek de manager te zijn van het park en doordat ik vertelde dat ik bij de Mauritian Wildlife Foundation werk, mocht ik gratis naar binnen. De lieve vrouwen aan de receptie vonden mij geweldig omdat ik zo lang was haha en ze wilden met mij op de foto :D Daarna heb ik daar een heerlijke wandeling gemaakt en heb ik zelfs de Kestre mogen zien vliegen!
Die avond werd ik uitgenodigd voor een feestje in Queensclub (waarvan we de manager al op het vliegveld in Düsseldorf hebben leren kennen). Met Annaus, vrienden, en familie daarheen gereden en een heerlijke avond beleefd met zijn allen!
Watervallen
Op 19 mei besloten Sarah en ik dat het weer tijd werd voor een volgende onderneming, zeker nu het allemaal veel beter ging mijn oor! Dit keer ging het avontuur ons naar de Tamarin Falls brengen, waar in totaal zo’n 11 watervallen te bewonderen zijn. Op het busstation werden we al hartelijk ontvangen door een gids (ook aangegeven door mijn Lonely Planet gelukkig) en ook hier kwam het weer goed van pas dat we mensen kenden. De gids bleek iemand van MWF te kennen en daardoor wilde hij ons goedkoper meenemen…Een heerlijke wandeling gemaakt langs de watervallen naar beneden, maar wel best wel zwaar. Aan het einde was ik helemaal kapot, maar heb ik het super naar mijn zin gehad met een heerlijke wandeling achter de rug!
Op 21 mei was onze volgende vrije dag en zijn we naar Port-Louis gegaan met wat collega’s van MWF en hun aanhang. Daar zijn we naar het National History Museum geweest en het Postal Museim waarna we een heerlijke lunch hebben genomen en nog heerlijk van het Mauritiaanse leven in de hoofdstad hebben genoten.

Dolfijnen!
En toen was het op 24 mei eindelijk zover, een trip die we beiden al vanaf het begin dolgraag wilden maken maar die steeds werd uitgesteld door mijn oorproblemen: we gingen met dolfijnen zwemmen!!! ’s Ochtends haalde de taxi ons om 6 uur op, samen met nog 2 mensen uit ons hotel (zo konden we ook mooi de kosten delen) en waren we tegen achten op de afgesproken plek in La Rivière Noire. De boot vertrok en na een korte briefing en een bootrit naar de open zee kreeg ieder 2 kansen om snel het water in te springen en een stuk met de dolfijnen mee te zwemmen. Wat een geweldige ervaring! Hoewel het natuurlijk supertoeristisch is en het echt vechten is om de beste plek om de dolfijnen te zien (gelukkig hadden wij via de eco-friendly manier geboekt en dat scheelde echt gelukkig) was het een superervaring!!! De foto’s laten het ook wel zien…
Daarna verder met de boot naar een eiland om daar lunch te hebben met nog wat anderen (allemaal koppels die hier op huwelijksreis waren). Supergezellig en heerlijk gegeten! Zoooo wat heb ik genoten van een stuk vis, salade en stokbrood met kruidenboter :D Na 2 maanden voornamelijk op rijst en pasta geleefd te hebben voelde ik me in de zevende hemel. Natuurlijk stelde het eten niet heel veel voor, maar kun je nagaan als je zolang hetzelfde heet wat een keer lekker eten met je doet :D Tot zover kan ik zeggen dat dit een van de meest bijzondere, spectaculairste en meest bijblijvende dag van mijn hele verblijf is geweest, heerlijk!

Wandelen
Op 29 mei was het tijd voor een zondagochtendwandeling en ben ik vroeg (8 uur) in de bus gestapt om een heerlijke wandeling te maken in Valée de Ferney, een nabijgelegen natuurpark. Ook hier heb ik korting gekregen vanwege mijn onderzoek bij MWF en zelfs leverde het me een gratis koffie op! Connecties betekenen heel veel hier in Mauritius haha. Even lekker uitgewaaid en lekker genoten van een wandeling met mij alleen, soms heb je dat ook even nodig…
Daarna nog even gerelaxed en ’s avonds zijn Sarah’s ouders aangekomen. Heerlijk ergens gegeten met zijn allen en vanaf hier startte ergens ook onze eigen vakantie een beetje (ondanks dat we nog wel moeten werken).

De toerist uithangen!
Op de maandag erna moesten we naar kantoor, maar zijn we nog even in Curipipe blijven hangen en hebben de beroemde krater bezocht. Op woensdag wilde we een lange trip maken naar Le Morne (een berg waar slaven zich vroeger vanaf gegooid hebben in de dood) maar ’s ochtends hadden we te horen gekregen dat de reis minstens drie uur zou duren en na onze eerdere ervaring naar Casela Nature Park hebben we andere plannen gemaakt. Zo zijn we beland in La Vanille Crocodile Park. Een park waar ze 2.000 (!) Nile Crocodiles (bedreigde diersoorten) hebben; helaas bleek dat die allemaal gefokt worden voor het vlees en het leer. Men kan daar dan ook echt souvenirs kopen gemaakt van krokodillenleer.
Omdat we daarna nog tijd overhadden hebben we een wandeling gemaakt naar Saint Aubin, waar o.a. een suikerplantage is en waar vanilleplanten groeien. Zo kregen we mee hoe suiker, rum, en vanille wordt gemaakt; een heel ingewikkeld proces waar je niet zomaar bij stil staat. Al met al erg interessant!
Op zaterdag 4 juni ben ik er even met mezelf op uitgeweest en begon de trip in een cultureel dorp: Eureka. Zoals alle musea was deze ook niet zo groot en was ik daar eigenlijk met een half uur doorheen. Daarna nog heerlijk in de tuin rondgelopen en een bezoek aan de watervallen gebracht. Omdat er nog tijd genoeg was heb ik de bus gepakt om Domaine les Pailles te bezoeken. Daar ben ik met de bus heengegaan en ik moest op de snelweg uitstappen. Laat het niet zo zijn dat ik aan de andere kant van de snelweg moest zijn en er geen andere mogelijkheid was dan gewoon de snelweg moest oversteken.... Ik zou natuurlijk Ingrid niet zijn als ik daar niet weer problemen mee zou hebben.
De eerste helft ging goed, die had ik zonder problemen overgestoken. Toen kwam de tweede helft en daar was het drukker… Ik moest heel snel beslissen en daar ging het mis. Omdat ik even was vergeten dat ik van een verhoging moest springen, raakte ik tijdens het rennen naar de overkant uit balans… Daar vloog ik, schoof ik over het asfalt en lag ik daar midden op de snelweg en zag ik al die auto’s met 120 km per uur op me afkomen. Heel snel zag ik alles aan me voorbijschieten, maar gelukkig maakte ik het heelhuids naar de overkant! Wel een open been, verrekte spieren in mijn beiden enkels en waarschijnlijk een gekneusde schouder maar daardoor liet ik mijn dag niet verpesten!
Haha dus ik op weg naar Domaine les Pailles waar ik naartoe zou gaan, nadat ik door menigeen ben aangestaard en gevraagd was of ik wel okay was heb ik daar ook nog wat tijd doorgebracht. Toch voelde ik me daar niet zo op mijn gemak, want ik voelde me er teveel toerist. Ik heb een ritje in een treintje gemaakt, een rit met een paardenrijtuig, een rondleiding bij de suikeproducering, de traditionele Seega dans gezien en een heerlijke lunch gehad. Al met al dus weer een prima ervaring maar ze behandelden me echt als een hoger iemand, wat ik niet zo prettig vond.
Daarna nog naar Port-Louis gereden met de bus en daar nog het Blue Penny Museum bezocht. Al met al dus een drukke dag met veel belevenissen en indrukken!

Op zondag 5 juni heb ik samen met Sarah haar familie een trip op een Catamaran (lees: een megaboot) gemaakt en zijn we naar Isle aux Cerfs gevaren. Een heerlijk relaxte dag gehad, met mogelijkheden tot snorkelen, zwemmen en eten!
Op dinsdag 7 juni hebben we met zijn vieren een auto gehuurd hebben we zuidelijk Mauritius bezocht (wat ons eerder nog niet is gelukt, aangezien de busconnecties daar niet zo best zijn). We begonnen in Bois Cherí, een thee plantage met fabriek waar we konden zien hoe men van plant tot de zakjes thee in de winkel komt. Erg interessant! Daarna zijn we doorgereden naar Grand Bassin, een heilige plaats voor het Hindoeïsme. Toen weer verder op Black River National Park te bezoeken, maar daarvoor bleken we aan de verkeerde kant te zijn… Zo zijn we doorgereden naar Chamarel waar we de coloured earth konden zien. Erg mooi en leuk om te zien! Toen bleek het helaas al te laat om nog ergens anders heen te gaan, dus zijn we een toeristenroute teruggereden en hebben hier en daar nog gefotografeerd. Wederom weer een vermoeiende maar voldane dag!

Zo, dat was meer dan dat ik dacht te vertellen te hebben. Daarom ga ik het hier maar bij laten voor nu en zal ik van de week nog even een verhaaltje posten voordat ik weer terug vlieg op 14 juni…

Ons onderzoek gaat trouwens stukken beter! We hebben een goed gesprek gehad met onze supervisors hier en die hebben serieus naar onze problemen geluisterd en daar wat aan gedaan! Het lijkt erop dat we uiteindelijk toch nog genoeg data gaan binnenkrijgen!!!

Zo komt alles uiteindelijk goed … :D

PS: Ik vlieg aankomende dinsdag en kom woensdag 15 juni om 13.35 aan in Düsseldorf :D